جناب اقدم الوكلا ميرزا قلي خان كه ده دوره از عهد عتيق مظفر و احمدشاهي دوران قجر افتخار انتصاب و انتخاب از حوزه‌هاي متعدد انتخابي داشت گرچه زاده شده آن شهرها نبود و آن بلاد را هرگز نديده بود در كتاب مستطاب «حلاوت وكالت» خود نوشت نشستن بر كرسي‌هاي مجلس شوراي ملي چنان كيفي دارد كه هيچ سواركاري چنان عيش و شادي نكند و شگفتا چنان اعتيادي مي‌آورد كه با هيچ پشت منقل نشيني نتوان مقايسه كرد. تنها سختي وكالت مجلس ورود در ليست احسنت گويان و در رديف تاييدكنندگان قرار گرفتن است. وگرنه راه باز و كرسي‌ها منتظر توست. يكي از نوادگان وي در دوران مير پنج شبي او را در خواب ديد و گفت اي جد بزرگوار گويا عمر وكالت ما رو به پايان است و صلاحيت ما غير قابل تمديد و تاييد!!
جد بزرگوارش گفت غصه نخور در باقي‌مانده مدت، طرح و قانوني بنويسيد كه هر وكيل كه انتخاب گرديد اگر اهليت و سربزيري وي مسلم شد ابدالدهر وكيل است، حقوق او نيز مادام العمر و از طريق عيال و مستمري بگيران تا پنج نسل توان بهره بردن!! يا بنويس نياز به تاييد صلاحيت ندارد ولو كارت اعتباري از اين يا آن گرفته باشد و از آن برات‌هاي مشهور اخذ نموده و شريك در مال موكلان باشد. اين متمم‌ها را نيز به قانون انتخابات اضافه كنيد و بنويسيد. وكالت مجلس موهبتي است الهي كه از طرف مردم هر شهر با كمك و مساعدت از ما بهتران و هزينه نمودن پول‌هاي باد آورده به شخص وكيل مادام‌العمر تفويض مي‌گردد و ديگر دولت و ملت حق گرفتن اين حق را ندارند و اگر مردم شهري روي بگردانند مجدداً‌در خواب راه‌هاي بهتري را به تو نبيره عزيزم ياد خواهم داد!!

زبان دراز

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا